Angelsaksische kruisfibula

Het is alweer een tijdje geleden dat ik iets op deze blog heb gepost. Maar onlangs heb ik een top vondst gedaan die ik jullie niet wil onthouden. Eens in de zoveel tijd, vind je met de detector iets, waar je hard sneller van gaat kloppen. Ironisch genoeg is het later als je mensen uitlegt wat je hebt gevonden moeilijk om dit enthousiasme over te brengen. Een object komt eigenlijk pas goed tot leven als je wat meer achtergrond informatie erover hebt. Vandaar hier even een poging om wat meer over deze bijzondere vondst te vertellen

Wat is een fibula?

"een fibula is een historisch gebruiks- en siervoorwerp, dat dienst deed als sluitspeld voor kledingstukken. Het voorwerp, meestal van metaal, bezit daartoe een tweedelig sluitmechanisme in de vorm van een pen en een gaatje of beugel. De fibula kan gezien worden als de voorloper van de knoop en de ritssluiting
De fibula was handig om mantels en andere kledingstukken (zoals de toga) op de schouder te bevestigen. romeinse vrouwen droegen een stola boven hun tunica. Deze stola werd vastgebonden met een fibula. Ook de Grieken gebruikten fibulae voor hun peplos
Het eenvoudigste kledingstuk was de rechte lap die om het middel werd gewikkeld. Later ging men een tweede lap om de schouders draperen. Zo ontstond de kleding van de Egyptenaren, Sumeriers Assyriërs, Grieken en Romeinen, waarbij de siergesp of fibula de lappen aan elkaar hield. Zij zagen gedrapeerde kleding als een kenmerk van beschaving.
In verschillende gebieden van Europa zijn fibulae gevonden; de oudste dateren uit 800 voor Christus. Deze fibulae hadden een strakke brochering achter of zijwaarts van het sieraad en aan de voorkant zilveren en gouden versieringen met o.a. koppen van dieren. Ook in het graf van sutton hoo is een fibula gevonden.
Deskundigen kunnen uit stijl- en vormkenmerken afleiden uit welke keizerperiode een Romeinse fibula afkomstig is. Ook in de vroegmiddeleeuwse tijd werden fibulae gebruikt. Veel fibulae zijn rijk versierd en gelden als museumstukken. " Bron: wikipedia

Je vind niet vaak een fibula in de noordelijke provincies van Nederland aangezien de Romeinen hier niet permanent zich vestigden maar andere volkeren zoals o.a de Angelsaksen die terpen bewoonden  gebruikten ook fibula.

Op de bewuste dag dat ik deze fibula vond had ik verder nog niks bijzonders gevonden, op wat slecht leesbare duitjes en andere dingetjes na. Toen ik terug naar de fiets liep kreeg ik een duidelijke piep. Toen ik de schep in de grond zette rolde er gelijk een stukje metaal uit. Toen ik het bewuste deeltje zag wist ik meteen dat het om een fibula ging. Hij was echter afgebroken! haastig zocht ik het kuiltje af naar het andere deel van het kleinood. En vond deze inderdaad. Toen ik de twee deeltjes bij elkaar hield zag ik duidelijk dat de breuk vers was. De fibula was dus gebroken door de druk van het opgraven. Dit mocht de pret echter niet drukken en met de aderalinea in mijn lijf fietste ik weer naar huis

foto's van de fibula zoals ik hem gevonden heb.

Eenmaal thuisgekomen ben ik gelijk gaan kijken wat ik hier nu gevonden had. Na wat speurwerk bleek het te gaan om een Angelsaksische type fibula. Datering ongeveer  400/450 na christus.
Voor de oplettende kijker, deze fibula worden in het Engels ook wel "horse head fibula" genoemd omdat aan het uiteinde een zeer gestileerde paardenkop waar te nemen is. Enige fantasie is hier wel nodig.

Dit soort fibula waren gekoesterde bezitten en toonden vaak de status aan van de drager. Nou is deze van Brons maar er zijn ook voorbeelden van zeer rijk versierde gouden fibula. De meest bekende ook gevonden in Friesland is de koningsfibula van Wijnaldum. Van een iets latere datering dan mijn nederige vondst.

koningsfibula van Wijnaldum collectie: friesmuseum

Fibula waren mode items en waren daarom onderhevig aan de wisselende mode van die tijd. Net als nu raken bepaalde zaken in de mode en verdwijnen ze ook weer. Er zijn veel voorbeelden bekend van dit soort fibula in Engeland de Angelsaksen waren namelijk een Germaans volk of een mix van volkeren die uiteindelijk het verenigd koninkrijk koloniseerden (wikipedia).  Ze zijn er in veel verschillende maten en soorten. In de loop van de tijd werden ze bijvoorbeeld veel groter. mijn fibula is ongeveer negen centimeter maar er zijn ook types bekend die zo groot zijn als een handpalm.

verschillende types van de door  mij gevonden fibula waarvan de middelste het meest overeenkomt

Dit soort fibula werden door vrouwen gedragen en zij namen deze sieraden vaak mee in hun graf.
Er worden daarom bij archeologische opgravingen in Engeland regelmatig dit soort fibula in graven gevonden. Als je wat meer wilt weten over hoe deze sieraden gedragen werden en hoe ze gevonden worden in de archeologie. Dan raad ik je aan deze aflevering van time team ( Engels archeologie programma) te kijken waarin een Angelsaksisch grafveld word gevonden. Er word in deze aflevering zelfs speciaal aandacht besteed aan het soort fibula wat ik gevonden heb beginnende bij de 25e min.

voorbeeld van hoe de fibula gedragen werd door Angelsaksische vrouwen 

Aangezien mijn fibula er nogal beroerd aan toe was heb ik besloten hem professioneel te laten Reinigen en restaureren hij is nu weer aan elkaar gelijmd en mooi schoongemaakt. Binnenkort heb ik de foto's van de gerestaureerde versie. en misschien zelfs een 3d model. Tot de volgende keer en hopelijk volgende top vondst

Groeten Felix

Akkervondsten

Ger (zoekmaat) en ik zijn  een aantal keer in wezen zoeken  in de buurt van Baflo. De akker waarop we zoeken is een oude bewoningsplaats geweest en er heeft een weg gelopen. Dit is nu allemaal niet meer zichtbaar maar onder de grond liggen de sporen van de bewoning in de vorm van muntjes, knoopjes, en een aantal andere alledaagse voorwerpen. hier onder de mooiste vondsten.

loden blokgewicht Stad Groningen 1/4 trooispond 17/18 eeuw

Dit gewichtje is een blokgewicht met bovenop gestempeld een G voor de stad Groningen en het wapen van de stad. De gewichten werden gebruikt om goud en zilveren munten te wegen maar ook specerijen en andere kostbaarheden dit gewicht is 1/4 trooispond een trooispond (492 g.) is een eenheid die niet meer word gebruikt. op hetzelfde veld vond ik ook dit gewichtje van een lager gewicht maar misschien door dezelfde handelaar gebruikt ?

kleiner loodje ook gevonden op dezelfde akker

schilderij geldwisselaar en zijn vrouw. voor de weegschaal werden dit soort gewichten gebruikt.

 mesheft met emaillen inleg 17

In de gouden eeuw werd vaak mooi en rijk versierd bestek gebruikt. in dit geval is het een koperen mesheft met een emaillen inleg. Je kunt nog delen van de kleuren van het emaille zien. als je onderstaande fragmenten uit stilleven uit deze tijd bekijkt. kun je je een wat beter beeld krijgen van hoe deze messen er compleet uitzagen.

boven: Floris Claesz van Dijck stilleven met noten vruchten en kaast 

onder: Clara Peeters stilleven met kazen, amandelen en krakelingen Clara Peeters

 sint Jacobs schelp hanger 16/17 eeuw met afgebroken oogje

De sint-Jacobs schelp staat in de christelijke iconografie voor de heilige jacobes de meerdere.

selfie van jacobes

De jakobsschelp was en is nog steeds het symbool van bedevaartgangers naar Santiago de Compostella. Men droeg dit symbool op de hoed,riem of andere kleding stuk om te laten zien dat men pelgrim was. Een bijkomend voordeel was dat je zo beschermd was tegen struikrovers en ander tuig. De straf was groter als men een godvrezende pelgrim wat aan deed en daardoor werd je eerder met rust gelaten.  In Friesland geloofde men dat door dit symbool je weerwolven en heksen kon weren. Iets waar toen heilig in werd geloofd.

duit van de stad Utrecht 1756

Natuurlijk hebben we ook een aantal muntjes gevonden. op bovenstaande je de best bewaarde duit die ik gevonden heb op dit veld. Munten zijn vaak door de lange tijd die ze in de grond hebben gelegen erg aangetast en nauwelijks nog herkenbaar. deze munt is mooi bewaard gebleven.

Groetjes felix

messerschmit BF110

Messerschmit in de bosjes

zo rond 2002 toen ik  ongeveer een jaar een metaaldetector bezat. Zocht ik vooral in de omgeving van mijn ouderlijk huis in Friesland.Toen ik op een dag op pad wou met de metaaldetector en opzoek was naar een geschikte plek schoot mij een herinnering te binnen.een herinnering aan een verhaal, ooit verteld door een basisschool leraar 

Deze leraar had de oorlog meegemaakt en vertelde dat er in een bosje bij het dorp waar wij veel in speelden en dus bij ons bekend was, een Duits vliegtuig was neergestort. Hij ging er heen en trof de Duitse piloten aan in het wrak. Verwikkeld in een spelletje kaart.

Een onwaarschijnlijk verhaal. Maar nu ik een metaaldetector had besloot ik het eens te gaan onderzoeken. Misschien lag er wel echt een vliegtuig. ik ging met mijn metaaldetector naar het bewuste bosje te gaan en achte het eigenlijk onwaarschijnlijk dat er iets zou liggen. Toen ik op de bewuste plek aankwam, keek ik rond of ik duidelijke tekenen zag van een crashsite zoals een kuil in de grond of iets dergelijks. Terwijl ik hier mee bezig was zag ik een stuk metaal aan de oppervlakte tussen de bladeren liggen.

De eerste vondst op de crashsite gevonden zonder detector ( klik voor vergroting )

Nu had ik niet meteen een exact beeld van hoe stukjes van een vliegtuig er uit zien maar wist wel dat het van aluminium zou zijn met klinknagels. Ook is het anders dan de meeste vondsten die ik tegenkwam en ook nog verwrongen en gedraaid. Ik kon het zelf toen bijna niet geloven. Zou dit dan een stuk zijn van het bewuste vliegtuig zijn waar de schoolmeester het over had ?

Al gauw na dat ik de Metaaldetector ter hand had genomen merkte ik dat het vol lag met deze stukjes aluminium. Maar ook ontplofte munitie van de mitrailleurs, kabels, onderdeeltjes van instrumenten. Ik heb vaak op de plek gezocht toendertijd. En door de jaren heen ook nog een aantal keer. op onderstaande foto's kun je een selectie zien van wat ik zoal gevonden heb.

Assorti van vondsten afkomstig van de crashsite ( klik voor vergroting )

Natuurlijk wou ik graag zeker weten wat voor vliegtuig dit was en ging dus op zoek naar informatie. De meeste brokstukken die ik vond bevatten geen informatie in de vorm van letters woorden of cijfers. Patroonhulzen hebben echter wel een code op de bodem waar informatie word gegeven over de fabrikant,productie jaar en kaliber de zogenaamde "headstamp" De door mij gevonden patroonhulzen waren allemaal Duits. Ook vond ik een aantal objecten met fragmenten Duitse tekst.

Een patroonhuls van de crashsite met door hitte ingeslagen slaghoed ( klik voor vergroting )

40 staat voor het jaar 1940
22m is mij onbekend zegt waarschijnlijk iets over de lading van de kogel
CK staat voor de frabriek Metallwerk Neumeyer, Munich

1. Motorplaatje van voor mij onbekend onderdeel met o.a. vliegtuig type nummer en fabrikant.
2. knop op leren riempje met tekst "Zieh am knopf"
3. Hendel uit cockpit met gedeeltelijk leesbare tekst "Achtung gabel nicht über..
4. één van de starters die uitgeschoven kon worden tekst "STARTER – Betätigung nur wenn Maschine „FREI“.
5. hendel uit de kockpit
6. fragment van kompas of hoogtemeter getal 3400?

Dat het een Duits vliegtuig was was nu wel duidelijk maar toch wou ik graag weten welk type en wat het verhaal was achter de crash. Ik stuitte tijdens het zoeken op de website van studiegroep luchtoorlog 40/45 en vertelde hun over mijn vondsten. Het bleek dat hun beschikten over een database met alle geregistreerde crashes in Nederland tijdens de oorlog. ook deze bewuste crash was vermeld!

De registratie van deze crash ( klik voor vergroting )

Het bleek te gaan om een messerschmitt BF 110 C-4 neergeschoten door vijandelijk geschut vermoedelijk boven Engeland en neergestort rond 2/3 juli 1941. Bemanning en missie onbekend. Verdere informatie die ik kreeg van de studiegroep was dat de 3 bemanningsleden zich met parachute wisten te redden waarbij een gewond raakte. De door mij gevonden onderdelen met tekst waaronder een motor plaatje met het vliegtuig type nummer bevestigden verder dat het hier inderdaad om de BF110 gaat. Het vliegtuig had dienst gedaan als nachtjager tijdens de slag om Engeland. De groep waar dit toestel toebehoorde was de nachtjager groep 1 meer informatie wikipedia. En is opgestegen vanaf het militair vliegveld in Bergen ( noord Holland ) wat door de luftwaffe voornamelijk werd gebruikt als uitvalsbasis voor jagers die de geallieerde konvooien van bommenwerpers aanvielen

Een bf 110 C-4 in actie ( klik voor vergroting )

De Messerschmitt Bf 110 (later Me 110) was een tweemotorige lichte jachtbommenwerper in dienst van de Luftwaffe tijdens de Tweede Wereldoorlog.

De Bf 110 werd met succes ingezet tijdens de campagnes tegen Polen en Frankrijk. Tijdens de slag om Engeland bleek de fatale zwakte tegenover aanvallen van eenmotorige jagers en kon het zijn rol (het beschermen van bommenwerpers over langere afstand) niet vervullen. Het toestel was niet wendbaar genoeg ten opzichte van de Britse Spitfire en Hurricane. Dit kwam onder andere doordat de zware boordkanonnen in de neus van het toestel waren gemonteerd. Het kwam tijdens de Slag om Engeland regelmatig voor dat een eskader Messerschmitt Bf 110's gedwongen was om in een grote cirkel te vliegen om elkaar met hun zware boordkanonnen te beschermen tegen de niet aflatende zwermen Britse, eenmotorige jagers. Van het escorteren van Duitse bommenwerpers kwam zo dus weinig meer terecht.
Het toestel werd toen ingezet als nachtjager. In die rol had het succes omwille van zijn grote actieradius, vuurkracht en de ruimte die het kon bieden aan een radarinstallatie. Beruchte azen uit de Duitse Nachtjagd waren onder andere Heinz Wolfgang Schnaufer, Helmut Lent, Egmont Prinz zur Lippe Weissenfeld en Heinrich Prinz zu Sayn-Wittgenstein. Alle vier waren tijdelijk gelegerd in Nederland op Fliegerhorst Leeuwarden. Schnaufer presteerde het om op één dag negen bommenwerpers neer te halen, waarvan hij er 's nachts zeven neerschoot.

Bron wikipedia

Vaak hoor je over vliegtuigen die in Nederland zijn neergestort tijdens de tweede wereldoorlog en niet zijn geborgen en dat er zelfs nog menselijke resten in het wrak zijn achtergebleven. Hier gaat het om een vliegtuig dat wel geborgen is na de crash en wel door de Duitsers zelf. Een oudere man in het dorp wist mij te vertellen dat enige inwoners in het dorp moesten helpen bij deze berging. De onderdelen die ik gevonden heb zijn vooral de kleine stukjes die door de impact en kracht van de crash weggeslingerd zijn en of in de grond terechtgekomen. De grotere delen zijn afgevoerd. Toch kun je van deze stukjes nog een leuk verhaal maken en is er weer een stukje plaatselijke geschiedenis onthuld . Ook blijven er een aantal dingen onopgelost zoals. Wie was de bemanning van dit vliegtuig? wat was de missie? deze vragen blijven voor nu onbeantwoord.
 



Groetjes Felix

lakenlood stad haarlem

Lakenlood van de stad Haarlem.

Onlangs heb ik dit Lakenlood gevonden in de stad Groningen. het is een vrij grote met een diameter van wel vijf en halve centimeter.  het opschrift luid: tharlems stael loot betekenis Haarlemse kwaliteit lood. op de andere zijde hetzelfde opschrift ( gedeeltelijk leesbaar )  met het wapen van de stad Haarlem en  het jaartal 1584

wapen van Haarlem op gevel gebour

Wat is een lakenlood?

Laken-loodjes zijn een soort keurmerken die aan gemaakte stoffen werden bevestigd om aan te tonen dat het textiel voldeed aan de door het gilde gestelde kwaliteitseisen. Er waren verschillende steden die textiel produceerden. je vind loodjes in allerlei soorten en maten vaak zijn ze nogal klein ongeveer zo groot als een 20 eurocent muntje. Bovenstaand lood is een zogenaamd hoofdlood op een laken waren er verschillende kleine loodjes bevestigd voor de verschillende fases van het productieproces en één groter lood met het wapen van de stad. bron: https://www.archeologieboz.nl/2014/07/lakenloodjes/

Haarlem was ooit een stad met een grote textielnijverheid Tussen de 13^e en 17^e eeuw genoot de Haarlemse textielindustrie van nationaal en internationale bekendheid. Het textiel was van zo uitzonderlijke kwaliteit dat het Haarlemse textiel populair was bij vele Europese vorstenhoven.
het lood wat ik gevonden heb is waarschijnlijk terecht gekomen in Groningen door de handel met een stad zoals Haarlem bron: https://harlemindustry.wordpress.com/haarlem-textiel/ 

Door verschillende schilderijen kun je een beetje een beeld krijgen van de textielnijverheid in Nederland in de 16e en 17e eeuw.

Het spinnen, het scheren van de ketting, en het weven, 1594-1596

Isaac Claesz. van Swanenburg

Het Wassen van de Vachten en het Sorteren van de wol 1607 of 1612

Isaac Claesz. van Swanenburg

Groeten Felix

kleinood van een bevrijder ?

kleinood van een bevrijder?

Dit is mijn eerste post in de serie "vondsten met een verhaal" dit is één van mijn meest recente vondsten. Ik zal op dit blog ook nog een aantal andere verhalen met jullie delen over vondsten die ik in het verleden heb gedaan. Waar dus ook de tweede wereldoorlog een terugkerend thema word.

op woensdag 24 januari ging ik op pad met mijn zoekmaat Ger om te zoeken op een landje in de omgeving van Roden. Ik had op deze akker al een aantal keer eerder gezocht. En elke keer heb ik hier  wel iets interessants gevonden en een aantal vondsten waren zelfs vitrine waardig. Naast een hoop moderne rotzooi vind je er af en toe ook een oude munt of gebruiksvoorwerp. Maar nog nooit iets uit de periode 40/45. Tot ik op het eind van de middag deze vondst deed:

                voorkant latijnse tekst: Ubique Quo Fas Et Gloria Ducunt wat betekend overal waar recht en glorie leiden

                

achterkant: met restant bevestigings- pin

de andere vondsten van het veldje op de bewuste dag: waaronder een zilveren gesp linksonder ( klik op afbeelding voor vergroting)

Ik vermoede meteen al dat het om een militair insigne ging. Maar kon hem niet meteen plaatsen.
deze insignes lijken vaak erg op elkaar en legers van verschillende landen gebruiken afbeeldingen die erg op elkaar lijken. Ook is het moeilijk in te schatten wat de leeftijd van zo'n insigne is omdat ze vaak in moderne legers ook nog worden gebruikt. Na thuis wat gegoogeld te hebben gedaan kwam ik erachter dat dit het wapen en moto is van de "royal british attilery"

Het moest dus Engels zijn. Echter zijn er naar mijn weten nooit Engelsen in deze omgeving geweest tijdens de oorlog of ervoor. Maar wel canadezen en aangezien Canada onder de commenwealth viel in die tijd en dus bij het Engelse koninkrijk hoorde. droegen canadezen een aantal van dezelfde insignes en motto's als het Engelse leger in ieder geval altijd met de Engelse kroon. Nu werd ik toch wel een beetje enthousiast zou ik een badge van een Canadese bevrijder hebben gevonden?.. Ik kon echter nog niet uitsluiten dat het toch Engels was, en ik wil graag zeker weten. Ik heb daarom de insignes van de Engelsen en canadezen van dezelfde eenheid met elkaar vergeleken.

De Engelse variant:

Engelse variant voorkant

Engelse variant achterkant

De Canadese Variant:

Canadese variant voorkant

Canadese variant achterkant

Zoals je op de afbeeldingen kunt zien is de bevestiging van de Engelse variant anders dan die van de Canadese.

Bij de Engelse is een pin bevestigd om hem op de baret te bevestigen en bij de Canadese twee oogjes
waar een pin doorheen werd geschoven om de insigne te bevestigen. voor de oplettende kijker is ook te zien dat het kanon op de Canadese variant een stuk dikker is dan op de Engelse. Dit leken mij voldoende aanwijzingen om met enige zekerheid te zeggen dat mijn vondst daadwerkelijk een Canadese insigne is. Helaas staat er geen merkje van een fabrikant in de door mij gevonden insigne dit had het identificeren nog makkelijker gemaakt. Aangezien je dan had kunnen vaststellen dat de insigne ofwel in canada of in Engeland gemaakt is. Voor nu neem ik genoegen met deze niet 100 % zekere identificatie van mijn vondst.

voorbeelden van de insigne op Canadese baret en pet

Canadese soldaten in Nederland van de artillerie:

canadezen sleutelen aan motor foto genomen in de buurt van de stad Groningen

Foto van Canadese soldaat die in Nederland gediend heeft. Met betreffende insigne op de baret.

Dit soort insignes werden door de soldaten gekoesterd. zij maakten er zelfs aanpassingen aan om het persoonlijker te maken. gebruikelijk was om een Canadese penny op het wiel van het kanon te plaatsen of het oppervlak glad te poetsen en er de eigen naam in te graveren. Op de bovenstaande foto ziet u een soldaat die er zelfs een Nederlands kwartje in heeft geplaatst deze man droeg het land wat hij ging bevrijden blijkbaar een warm hart toe.

De insigne die u op de foto ziet is bewaard gebleven en in de verzameling van een particulier in canada. Voor meer voorbeelden van bewerkte insignes klik hier

Insigne met een Nederlands kwartje in de wiel dezelfde als gedragen in bovenstaande foto

Canadezen in Groningen

de bevrijding van de stad Groningen ging gepaard met felle gevechten in de binnenstad en daar omheen. Het duurde ongeveer vier dagen en er was veel schade aan woningen in de stad en een gedeelte van de grote markt was volledig verwoest. de Canadese troepen bestonden uit zo'n negen infanteriebataljons ( hoeveel soldaten dit precies zijn weet ik niet ) waaronder ook een aantal manschappen van de bewuste "royale canadian atilery" die het gevonden insigne droegen. Zij waren verantwoordelijk voor het bestoken van vijandelijke doelen met hun geschut. Hun hoofdkwartier was in Paterswolde en ook zaten ze bij vliegveld Eelde. dit is allemaal binnen een straal van 15 kilometer van de vindplaats van de insigne.

voor meer informatie over de bevrijding van Groningen en zelfs een filmpje van de gevechten in de stad zie onderstaande links.

wikipedia: bevrijding van groningen

battlefield tours: slag om groningen  

Nu rest de vraag wie heeft deze insigne gedragen?  Er is niks zo mooi als een object te kunnen verbinden met een persoonlijke geschiedenis waardoor naar mijn inziens de historische waarde van het object enorm stijgt. Het opvallende is dat ik verder op deze plek niks heb gevonden wat met de tweede wereldoorlog te maken heeft. En zover ik weet, zijn er op deze specifieke plek nooit canadezen geweest. het blijft daarom gissen hoe het insigne hier is terechtgekomen.

Is het een souvenir die een Nederlander van de bevrijding hield en later heeft verloren? Of misschien  een Nederlandse dame die een Canadese minnaar had en deze insigne gekregen heeft als aandenken en later verloren?  Ook zou de grond waar ik deze insigne gevonden heb ergens anders vandaan kunnen komen en als mest gebruikt zijn op de bewuste akker. ik zal het waarschijnlijk nooit zeker weten maar dit soort mysteriën zijn juist wat deze hobby zo interessant maken 

groetjes Felix

canadese soldaten met Groningse dame. wellicht heeft zij een isigne van één van de mannen ontvreemd?

voorstellen

Voorstellen en waarom dit blog

Al een tijdje ongeveer vanaf mijn veertiende zoek ik met een metaaldetector. als kind was ik al erg geïnteresseerd in Archeologie en geschiedenis.

Mijn hobby begon in de Katwijkse duinen waar ik samen met mijn neefje wouter opzoek ging naar kogels en hulzen op de oude schietbanen. Dit vond ik enorm spannend en prikkelde mijn fantasie. De vondsten in de Katwijkse duinen  deden wij met onze ogen door eenvoudig weg het zand af te schrapen met plankjes. al spoedig kwamen wij er achter dat je ook met een zogenaamde metaaldetector eenvoudig metaalvondsten kon vinden. En wij gingen beiden toen spoedig over tot de aanschaf van zo'n apparaat. Hier is mijn avontuur begonnen en inmiddels zoek ik dus al heel wat jaren. Met een metaaldetector kun je van alles vinden negen van de tien vondsten zijn rommel en je hebt er nogal wat geduld en interesse voor nodig om door te zetten. maar soms word je ook beloond en vind je hele mooie gebruiksvoorwerpen zoals muntjes knoopjes noem maar op. De helft van de lol is om uit te zoeken wat je hebt gevonden. Terwijl je bezig bent met zo'n onderzoekje krijgt een object een verhaal. Dit verhaal achter de objecten is ook wat mij het meest interesseert in deze hobby. Na verloop van tijd heb ik een hoop van deze verhalen verzameld en wil ze graag delen met u op dit blog. naast het zoeken met de metaaldetector ben ik ook lid van de vereniging voor amateur archeologen en help af en toe mee met een opgraving of andere activiteit van deze vereniging in binnen en buitenland.

Mijn interesse is wijd verspreid ik ben enorm geïnteresseerd in de tweedenwereldoorlog en de geschiedenis van de 20e eeuw.  de Romeinse en de vroeg en late middeleeuwen hebben ook mijn interesse. Vaak leer je door het zoeken in een bepaalde regio wat over de lokale geschiedenis.  De regio waar ik zoek is vooral de stad en provincie Groningen maar ook regelmatig Friesland (waar ik opgegroeid ben) en Drenthe. Ik zoek op Akkers en in parken maar soms ook als de gelegenheid zicht voordoet bij graafwerkzaamheden in de stad.

ik wil even benadrukken dat ik dit blog vooral voor de hobby bijhoud en geen professional ben.
Ik probeer feiten zo goed mogelijk te checken maar als ik ernaast zit wijs mij er dan gerust op.
Ik ben actief lid van de AWN Nederland. De vereniging voor amateurs in de archeologie. En meld mijn bijzondere of hele oude vondsten altijd aan bij PAN. of provinciaal archeoloog.


Groeten Felix